Καθηγουμένη Ι.Μ
Οσιωτάτη Μοναχή Χριστονύμφη
Χειμερινό ωράριο λειτουργίας
09:30 - 13:00 & 15:00 - 17:00
Καλοκαιρινό ωράριο λειτουργίας
09:00 - 13:20 & 15:30 - 17:30
Κυριακές ανοίγει στις 09:30
Κάθε Δευτέρα Κλειστό
Επικοινωνία
Τηλέφωνο 24320-22279, Fax: 24320-25100
Βρίσκεται στο νότιο άκρο της συστάδας των Μετεώρων ακριβώς επάνω από την Καλαμπάκα σε ένα θεόρατο βράχο δίπλα στην πλαγιά του λόφου Κουκουλά. Η πρόσβαση είναι εύκολη: μια μικρή μόνιμη γέφυρα- παλιότερα ξύλινη κινητή- οδηγεί στη μονή απ’ όπου ο προσκυνητής έχει μια εντυπωσιακή θέα του θεσσαλικού κάμπου, της Καλαμπάκας, του Πηνειού και των ορεινών όγκων του Κόζιακα.
Στην ιερά μονή φυλάσσεται και μπορείτε να προσκυνήσετε τη Θαυματουργό Κάρα του Αγίου Χαραλάμπους. Αντιπροσωπευτικό δείγμα μικροτεχνίας είναι το αριστουργηματικό ξυλόγλυπτο τέμπλο που βρίσκεται στο καθολικό της μονής. Στην παλαιά τράπεζα της μονής που έχει διαμορφωθεί σε μουσείο, υπάρχει αξιόλογη και πλούσια συλλογή χειρογράφων, εικόνων και ιερών κειμηλίων.
Το μοναστήρι από το 1961 είναι γυναικείο και οι μοναχές που διακρίνονται για την πνευματική τους συγκρότηση, παράλληλα με την άσκηση της μοναχικής ζωής, αναπτύσσουν και αξιόλογη κοινωνική δράση.
Ο βράχος, που ήταν πάντα ευκολοδιάβατος, κατοικήθηκε από μοναχούς από τα τέλη του 12ου αι. Εξάλλου η προνομιούχος θέση – προσιτή, με θαυμάσια θέα- που αποτελεί γενικά καθοριστικό στοιχείο για την ίδρυση ασκηταριού ή μονής συνηγορεί θετικά στην άποψη, ότι πρώιμα οι μοναχοί διάλεξαν το βράχο αυτό για εγκατάσταση.
Αργότερα, τον 14ο αι., όταν επικράτησε ο οργανωμένος μοναχικός βίος στα Μετέωρα, ιδρύθηκε η μονή. Την εποχή αυτή και τους επόμενους αιώνες – 15ος και 16ος αιώνας- πρέπει να ολοκληρώθηκε και η κτιριακή συγκρότηση του μοναστηριού. Φαίνεται όμως πως τα περισσότερα κτίσματα έγιναν στα χρόνια που τη διακυβέρνηση της μονής είχαν ο Αντώνιος Καντακουζηνός και ο Φιλόθεος, γιατί οι δύο αυτοί εικονίζονται στο ναό του Αγίου Στεφάνου ως κτήτορες.
Στα μέσα του 16ου αι. –συγκεκριμένα στα 1545- ο πατριάρχης Ιερεμίας Ά έκανε τη μονή σταυροπηγιακή, δηλαδή πατριαρχική και έτσι ανεξάρτητη από την επισκοπή Σταγών. Το προνόμιο αυτό διατηρήθηκε ως το 1743. Το 17ο αι., μνημονεύεται ως μονή του Αγίου Στεφάνου και Χαραλάμπους, γεγονός που δείχνει ότι εκτός από τον πρωτομάρτυρα Στέφανο είχε καθιερωθεί ως προστάτης του μοναστηριού και ο Άγιος Χαράλαμπος. Τον 18ο και 19ο αι., ανακαινίζονται ή κτίζονται για πρώτη φορά διάφορα κτίρια. Τότε ανοίγει και το νέο μεγάλο καθολικό του Αγίου Χαραλάμπους (1798) και η μονή λίγο πολύ παίρνει τη μορφή που έχει σήμερα.
Πηγές
Ν. Νικονάνος, Μετέωρα, Τα Μοναστήρια και η Ιστορία τους, εκδ. Εκδοτική Αθηνών ΑΕ, Αθήνα 2009.
